Proofs of Holy Writ

"THEY SEATED THEMSELVES in the heavy chairs on the pebbled floor beneath the eaves of the summer-house by the orchard. A table between them carried wine and glasses, and a packet of papers, with pen and ink"

Tak brzmi wstęp do niezwykłej rozmowy dwóch gigantów ówczesnej Anglii

....przyjaciół (a także rywali) Szekspira i Bena Jonsona. Rozmowy (1611), jaką mógł sobie wyobrazić i opisać 300 lat póżniej jedynie inny gigant pióra i języka ang. R. Kipling -

 w utworze "Proofs of Holy Writ" (1934)

To jedna z wielu perełek Kiplinga nieznana szerszej publiczności 

----------------------------------------------------------------

Tłumaczem B. Jonsona (w ogóle dramatów elżbietańskich) był związany z Krakowem (przyjaciel K. Wojtyły) Juliusz Kydryński † 1994 

/[W te tomiki zaopatrywałem się once upon a time w krakowskich antykwariatach, a że mieszkałem podówczas na cichym Salwatorze nieraz odwiedziłem też grób śp.  J.Kydryńskiego na tamtejszym cmentarzu]

-------------------------------------------------------------------

Wróćmy jednakowoż do obu gentlemanów.

Will oznajmia Benowi, iż konsultują się z nim "uczeni w Piśmie" (54 mężów wyznaczonych przez króla do opracowania nowego przekładu Biblii, słynnej Biblii Jakuba)

I że posłaniec, któremu udzielił noclegu i który stoi tam opodal przy koniu - czeka na poprawki bądź sugestie wniesione przez Szekspira, by zawieżć je ww. uczonym mężom.

Obaj zaczynają tedy przeglądać leżące na stole papiery Willa z funkcjonującymi podówczas wersjami przekładów Biblii, na jakich "pracują"  królewscy uczeni celem ich ujednolicenia.

Obaj przyjaciele na zasadzie tzw. "burzy mózgów" wypracowują własną wersję. A "biorą na warsztat" natępujące fragmenty rozdz. 60 ks. Izajasza. Tutaj w przekładzie ks. J. Wójka.